Rohrbacher Siegel aus dem Jahre 1516

   Heidelberg-Rohrbach.de

Kerweredd 2000

Home >Kultur  >Kerwe2001 >Kerweredd2000                                                                              

 

Alle Rechte der Kerweredd liegen beim Autor, Gustav Knauber.
Das komplette Kopieren und Veröffentlichen auf andere Web-Server ist nicht erlaubt. Auch das Ändern des Dokuments (Inhalt wie Format) ist nicht erlaubt, ebenso wie das Kopieren und Veröffentlichen von Teilen des Dokuments. Das wörtliche Übernehmen einzelner Dokument-Abschnitte in Form eines Zitats (mit Angabe der Web-Adresse www.heidelberg-rohrbach.de/kerweredd2000.htm) bedarf der vorherigen Zustimmung. 
Hierzu bitte eMail an: info@stadtteilverein-rohrbach.de. .

 

 

Kerweredd 2000 vum Kerweborschd Gustav Knauber

Eisch allminanner, die wu ihr sou zahlreisch ums Rohrbacher Rothaus versammlt seid, gilt unser herzlischer Willkummensgruß zu unserer berihmde Rohrbacher Traditionskerwe 2000!

In den Gruß eigschlosse sin alle
- Eiheimische,
- Zugezorrene un
- Bsucher

uff unserer riesische Rohrbacher Gemarjung
- vun de Laamer Grenz drauß bis nei in d Markscheid un
- vum Bierheller Houf drowwe bis niwwer zum Helleschtaa!

Ja, unser Rohrbach isch grouß un reisch un gschischtlisch indressant un war bei de Eigemeindung 1927 en wertvolle Batze fer unser Stadt Heidelberg.

Uff Rohrbacher Gemarjung lieje nämlisch
- Alt Rohrbach mit seim sehenswerde Ortskern,
- de Boxberg,
- de Emmertsgrund,
- de Haseleiser,
- s Gewann See,
- die Siidschtadt vun de Sickingerschtrooß bis an d Markscheid,
- die Ami-Siedlung bis an d Saarschtrooß nei un
- die Induschtriegebiede Siid un Bosseldorn.

Mir griiße ganz herzlisch
die Ehregäscht vun Bund, Land, Kummune, Schule, Vereine, Pfarreie un nadiirlisch alle Kerwegäscht aus noh un fern!
Die Kerweborscht Klaus Weirich und Gustav Knauber, unser frisch-inthronisierdi 2. Heidelberger Weikeenischin aus Rohrbach, Larissa Winter I., unser Kerwe-Kätsche un die gsamt Stadtdaalvereinsvorschtandschaft entbiede eisch en herzlische Gruß zu unserm dreidägische Volksfescht, zu unserer
R O H R B A C H E R T R A D I T I O N S K E R W E  2 0 0 0

 

Eileidung

Kerwe-Theme, die gibt's immer,
manschmol harmlous, efders schlimmer,
iwwerwiejend indressant,
weil souviel bassiert im Land.

Manschmol muß ich mich schun quäle,
um eisch ebbes zu verzähle.
Ja, mer derf's net unnerschätze,
Theme gut in Reim' zu setze.

Hii un widder dauert's Stunne
bis de Endreim ich hebb gfunne.
Doch ich denk, mir isch's geglickt,
daß mei Redd erneit entzickt
un, was sie verschprischt, aa hält
un eisch mei Themeauswahl gfällt.

 

Weikeenischin Larissa Winter

Mir hewwe widder, was mer brauche:
E Keenischin fer unsern Wei
zum Präsendiere weltweit drauße!
Larissa, was kann scheener sei!

E Winzersdochder, gut gewachse,
die träigt ab jetz die Keenischskron,
um iwwer Rohrbach naus zu zeije
den Winzerschweiß, den Gotteslohn,
der wu bei uns sou gut gedeiht
schun seit de frihschde Reemerzeit.

Soulang die Kron Larissa schmickt,
isch's unser Wunsch, daß alles glickt
un zur Zufriedeheit gelingt,
was sie fer Heidelberg vollbringt!-


Marder- un Raddeploog

Noch vor Johre ware Marder bei uns selde.
Jetzert sin sie in de Wuhngebiede Helde.
Sie sin vum Wald in d Stadt neikumme
un hewwe Wuhnung do genumme.

Sie halde sich in Haiser uff
vum Keller bis zum Dachschtuhl nuff.
Sie mardere dort net blouß Gfliggl,
aa Audos hewwe die am Wickl
un fresse d Kaawl durch un wolle,
daß Audos nimmi fahre solle.

Ja, s Marderheer werd immer stärjer
un um sou greeßer aa de Žrjer.
Die Schäde werre laufend mehner.-
Wie awwer mescht mer Marder Beener,
daß die ball aus em Ort verschwinne
vum Bosseldorn bis zum Keerschhouf hinne?

Die renne schun am helle Dag
vun Gaadehag zu Gaadehag,
mitunner aa die Strooße lang.
Do werd's aam wirklisch angscht un bang.

Un Falle stelle isch verbode,
weil Nutzdier' keende neigerode.
Schieße, des bringt aa nix ei,
dofor braucht mer en Waffeschei.

Un die Jäjer zu bemihe
mit uns do an aam Strang zu ziehe,
werd die Schädling net verjaare.
Weider misse mir erdraare
Marder un die Marderschäde,
geht aa noch mansches Kaawl fleede.

Aa Radde nemme iwwerhand
an viele Stelle do im Land.
Ganz schlimm un gfährlisch sieht's erscht aus
im Areal ums Krankehaus.

Aa wuannerscht isch's net besser.
Was mescht mer geje Allesfresser?
An die Stadt geht de Appell:
Sie muß handle un zwar schnell,
derre Ploog jetz abzuhelfe!
Finf Minudde isch's vor zwelfe.-


Fuchs-Waggon / Furukawa

Des Riese-Fuchs-Waggon-Geländ
isch derzeit in Japanerhänd.
Elf Hekdar isch des Grundschtick grouß
un druff sou gut wie fascht nix lous.

Kaa Produktion meh, s Gschäft scheint maarer.
Aa Hall dient als Ersatzdaallaarer
fer Bagger noch, eiropaweit.
Un d Stadt maand, s wär jetz an de Zeit
des Broochgelände zu bebaue.
Doch isch dem Vorsatz net zu draue.

Noch gheert s Gelände de Japaner.
Schun awwer sin am Werk die Planer
un plane frisch un frei druff lous.
Un hoffentlisch geht nix in d Hous
in Rohrbach, wu schun mansche Stelle
vum Ortsbild hewwe schlimme Delle.

Wie mir Furukawa kenne,
werd mer sich vum Groußdaal drenne
un des Land an Bieder gewwe,
wu geniejend Bimbes hewwe.
Im Gschpräsch isch d Firma "Houch un Dief"
un denkt, s geht hoffentlisch nix schief!

Kaaf un Bebauung werre deier.
Oft kreise als schun Pleidegeier
iwwer mansche Groußbauschtelle,
wu vor Immitsch iwwerquelle..

Dovor sood mer uns bewahre.
Was mir brauche, des sin klare
Vorschtellunge fers Bebaue,
uhne d Landschaft zu versaue.
Fer Rohrbach wär's jo schun e Glick
hedde mir d Sickingerbrick!


Knolle

Heilischkreiz un Dunnerblitz!
Heidelberg liggt an de Spitz,
wann's um Stroofmandade geht,
weil ihr Sinn uff Reiwach steht.

Bloofraa, Bloomann sin gedrimmt,
wie mer massisch Geld einimmt,
uhne daß mer dobei schwitzt,
blouß weil s Geld sou locker sitzt.

Allritt schläigt doch irjendwer
iwwer d Sträng im Stadtverkehr;
werd er dobei dann verwischt,
hängt en Zeddl an de Kischt.

Wie d Stadisdisch uns beweist,
scheint mir unser Stadt entgleist.
Heidelberg, die Knollestadt,
isch bekannt als "Nimmersatt"!

Wie mer weiderhii verfährt,
wär e Iwwerlejung wert:
Jetz werd nimmand meh geropft,
blouß demit mer Lescher stopft
un d Stadt ihrn gute Ruf behält
do un drauße in de Welt!-

In Heidelberg gibt's Zone "Dreißisch",
do war die Stadt vun jeher fleißisch.
Der Zuschtand war net jedem kloor:
Jetz awwer liggt e Urdeil vor:
E Stadt mit "Dreißisch" abzudecke,
geht fläschedeckend net an alle Ecke.

Also werd de Schilderwald
ausgelischt. Sou werre halt
mansche Strooße widder schneller.
Oft werd mer erscht durch Erfahrung heller!
Ob's gut isch, werre mer noch sehe.
Ganz uhne Kundrolle werd's doch net gehe.-


Korz un bindisch

De Thoraxklinischparkplatz steht
oft leer fascht, weil dort wennisch geht.
Die Bsucher fahre selde nei,
weil s Parke isch fer die net frei.

Die wolle die Gebihre spare.
Mer sieht sie dann im Kreis rumfahre.
Dann parje sie in Seeleruh
ringsrum die Strooße vellisch zu.

Des isch kaan Zuschtand uff die Dauer.
Die Nochbar lieje uff de Lauer
un gucke sich die Aare aus
nooch Parkplätz, meeglisch noh beim Haus.

Den Wunsch, den mir an Thorax hewwe,
isch, ball den Parkplatz frei zu gewwe,
gebihrefrei zu Bsucherzeite.
Die Stadt, scheint's, muß mit Thorax streite.

Hangäckerheef un s Schitzeloch,
de Jugendhouf, die Reiter noch
un was do drauße noch errischt,
erscheine ball im Strooßelischt.

Die Stadt hot Middl freigemacht.
Un sou erschtrahle in de Nacht
die Feldweg all ganz hell erleischt,
wann's haamzus geht, sou frehlisch-feischt
un daß mer leischt erkenne kann,
wann aaner umfällt dann un wann.

Doch in de dunkle Johreszeit
dient s Lischt de Kinnersischerheit.
Krampfhaft sucht e Domizil
de Spielmannszug fer Prob un Spiel.

Bis heit isch's leider net gelunge
fer die Spieler, Alt' un Junge,
e gudi Träningshall zu finne.
Doch an de Wolzelsbrick dohinne
do liggt en Platz mit Holzhaus druff.
Die Wiss steigt leischt de Buckl nuff.

Dort keende d Spielleit nooch Beliewe
bis dief in d Nacht nei uugschteert iiwe.
De Platz un s Haus, die lieje brooch.
Jedoch de Päschder gibt net nooch.

Des isch de Schäferhunde-Club,
un der versalzt de Spielleit d Supp.
Mir wolle, daß aus uns'rer Sischt
die Stadt emol e Machtwort sprischt
un d Spielleit, wie's ganz Rohrbach fordert,
alsball ins leerschteh'nd Haus beordert.

Der Mussikzug, beliebt, begehrt,
der werd im ganze Land verehrt
un desweg brauch er aa zum Iiwe
den Platz dort zwische Kraut un Riiwe!

Mit em Flugplatz Pfaffegrund
gehne mir noch vor die Hund!
Start un Landung - do geht's rund!
Bis sechs Flugzeig in de Stund
kumme do im flache Boore
niedrisch iwwer Dächer gfloore,
oftmols noh am Wald entlang.
Mir werd's dobei angscht un bang!

Un ich glaab, s geht mehner sou.
Sou en Krach mescht uns net frouh.
Souwas hot uns grad noch gefehlt.
Sin mir net schun aig gequält?

Gfährlisch isch die Eiflugschneis,
im Grund genumme groußi Scheiß.
Leit, es wär net auszudenke,
bleibt emol wu aaner henke
un sterzt midde in de Ort,
do wär mansches Haisl fort.

Heidelberg sood sich bemihe,
daß die ball nooch Mannem ziehe.-

Im Dedail stickt oft de Deifel.
Dozu zählt aa uhne Zweifel,
daß d Museumskellerdeck
sich abgsenkt hot zu unserm Schreck.

De Schade hemmer schun inzwische,
- de Stadt sei Dank - ganz schnell begliche.
Die Dräjer un die viele Pladde,
die hot de Sauters Herbert ghadde.

Un die Museumsmannschaft nood
hot däglang gschafft bei flissisch Brot.
Unbedenklisch kenne d Leit
ins Museum jederzeit!-

 

Senioreherbscht

Senioreherbscht zwaadausend, ach,
isch noch net unner Dach un Fach.
Ob's iwwerhaupt was werre werd,
steht in de Stern, mir sin vererrt!

Der Dag steht im Kalenner drin,
doch I G H mit Mensa sin
seit neischdem aus uff Reingewinn
un zeije wennisch Birjersinn.

D Stadt hot versagt, d Schul hot vermiet.
Jetz kummt's druff aa, wer mehner biet.
Un mir sin gschpannt, was jetz bassiert
un wer am ärgschde sich blamiert.

Sin de Stadt d Seniore wischdisch,
isch d Vermietung null un nischdisch.
Werd uns der Termin genumme,
sin d Seniore woll die Dumme.

En Noochmiddag mit viel Programme
bringt de Stadtdaal nimmi zamme.
Ich schlag vor, mir mache Paus:
Des Johr fällt des Treffe aus,
s hot kaan Sinn do lang zu wade,
d Stadt ellaa hot's auzubade!-

Benzin- un Heizeelpreise steije.
Die Eelboß wolle domit zeije,
daß sie an de Quelle hocke,
um gewaldisch abzuzocke.

Die hewwe kaa Gewissensbisse,
un bschtimme, was mir zahle misse.
Un durch die houche Erdeelpreise
lewe viele Firmekreise
weltweit gut in Saus un Braus.
Un s Geld geht denne aa net aus
soulang noch Erdeel gferdert werd.
Mein Gott, was werd do Geld verscherrt!

De Spritpreis braischt net uffzuschlaare,
mer meeßde de Regierung saare:
Vermehrt die Staus uff alle Strooße,
um Sprit im Stand enauszubloose,
des hedd am End de gleisch Effekt,
was sunscht mit Preisuffschlag bezweckt!

Unner uns do, ganz banal,
lefft unsern Rohrbach im Kanal.
Vor Johre hot mer iwwer Nacht
aus ihm en "Bach im Rohr" gemacht.

Wasser fließt dodrin vum Berg
vum Erlesumpf ins Wasserwerk.
Des Wasser hot emol verwendt
die Firma Schaedla, wer's noch kennt.

Wasser erschder Qualidät!
Wammer's in ganz Rohrbach heed,
keende mir uns glicklisch schätze,
braischde net viel Rohr ersetze.

Unser Wasser, waisch wie Wolle,
hot emol nooch Mannem solle
dort ins Schloß. En Inscheneer
mit Name Johann vun Traitteur
hot die Leitung mit Verdruß
gebaut - in Seckene war Schluß.-

Kummt neilisch aaner uff d Idee:
Des Wasser keent, des meeßt doch geh,
den Brunne vorrem Rothaus speise,
des wär die billigscht Art un Weise..

Vielleischt läßt sich die Stadt net lumbe,
dut s Wasser aus em Bachlaaf bumbe
un dut den Brunne do versorje.
Wann's morje net, dann iwwermorje.
 

Umweltbirjermeischderposchde

Seit längerer Zeit fihrt mer Diskussione:
Wie kammer den Umwelt-Schaller entthrone?!
Viel ware der Maanung, s wär leischt zu erreische.
Durch Abschtimmung meeßt mer den Dienschtposchde streische,
dann wäre vorbei Gejammer un Klare,
en Haufe Geld keent die Stadt dodurch spare
un hedd fer annere Vorhawe glei
meh Geld uff de Hand un de Buckl frei.

Fascht hedd die nei Mehrheit, sich selwer zum Bosse,
im Stadtrat e riesisches Aijedor gschosse.
Die Abschtimmung späder hot nood gezeigt,
daß manscher halt net uff de Mehrheitsgeig geigt.
Mer hot sich dann doch uffs Gemeinwohl bsunne
un dodurch hot die Vernunft gewunne.
De Umweltbirjermeischderposchde
bleibt uns erhalde - un Geld werd er koschde.

Mir brauche in Heidelberg en Dezernent,
wu all die dreckische Stelle kennt
uff mansche Drottwars un stille Ecke,
in Strooßebahnhaislin un Vorgaadehecke,
de Keerschhouf nuff un am Milleberghang,
am Krankehaus hinne die Weigaß entlang,
im Haseleiser un im Gewann See,
wu Mensche mit ihre Hund efders geh
un aa an viele annere Orte.
Die Hund sin net schuld - awwer d Menschesorte!
Unser weltprämierdes, scheenes Heidelberg brauch
den Umweltposchde, sunscht steht die Stadt uff em Schlauch.

 

Gschwischderkind

Oft werr ich gfroogt, ob's rischdisch wär,
daß all mei Theme, kreiz un quer,
zu unserer Kerwe basse deede,
weil Fasenachder s Vorrescht heede
zu bsunnere Vorfäll was preis zu gewwe,
wu s Johr durch sich zugedraare hewwe.

Was annere blouß an Fasenacht saare,
erlaab ich mir do un heit vorzudraare,
dann Fasenacht un Kerwezeit
sin Gschwischderkind seit Ewischkeit.
Ich sag, was wohr isch un was mir net gfällt
bei uns in Rohrbach un drauß in de Welt.

Ich henk mir aa des Johr in derre Rund
kaan Maulkorb um, nemm kaa Blatt vor de Mund
un lob, was gut isch un sag, was ich denk
un baß genau uff, daß ich nimmand kränk.

Jetz horscht uff mein Vortrag, was ich eisch berischt.
Net alles, was Backe hot, isch aa e Gsischt!
Des hot de Heinz Ehrhardt vor Johre schun gsaad.
Un do sin mei Theme, uff die ihr schun waad.

 

 

Endzeit

Ich bin in die Johre kumme,
hebb die Kerwe ernscht genumme,
doch ich steh jetz vor de Froog,
ob ich mich sou weider ploog.

Soll ich dann sou weider mache,
mich mit meiner Fraa verkrache
un ihr gudi Laun verderwe
wie seit seschzeh Johr uff Kerwe?

Seschzeh Johr du ich schun reime,
Kerwe-Redde zammeleime,
desweg, maan ich, s däd jetz lange.
Zeit wär's, ebbes aazufange,

wu mir Zeit läßt - uhne Krise -
mir mein Ruhschtand zu versiiße!
Ich froog eisch, mei Publikum
- nemmt mer's, bittschee, jo net krumm -:
Soll ich weider Redde schreiwe
un aa Kerweborscht noch bleiwe?-

Ganz egal, wie ihr entscheid.
S kummt fer jeden mol die Zeit,
wu er sescht: Ab jetz isch Schluß -
wanner's vorher net schun muß!

 

Ludwig Pomi

En Wermutsdropfe fällt ins Glas!
Wann ich draa denk, werd mir's ganz haaß.
Mir hewwe, s fällt mer schwer zu saare,
de Ludwig Pomi zu Grab gedraare:

E Rohrbacher Denkmal, e Original,
en Handwerksmeeschder, erschdi Wahl,
en Sänger un Unnerhalder mit Witz,
meischt heider un luschdisch, aa kridisch un knitz,
en Starfotograf un Leischdungsschportler,
Wanderer, Bergschteijer - net blouß am Ortler -

drei Johr lang Kerweborscht, ernscht un besesse,
ich kann die Zeit mit ihm net vergesse.
Verläßlisch war er un hilfsbereit
in jeder Lag un zu jeder Zeit.-
Rohrbach hot Ludwig viel zu verdanke.
Erinnerunge werre sich um en ranke,
lang werre noch Rohrbacher Leit driwwer redde:
O, wammer doch blouß noch de Ludwig hedde!-


Karl Heinz Frauenfeld

Un noch emol en Wermutsdropfe
läßt mei Herz vor Kummer klopfe!
Unser Karl Heinz Frauenfeld,
wu in Rohrbach viel hot bschtellt,
was Kuldur un Gschischt betrifft,
lebt in Mannem jetz im Stift.

S Schicksal hot en schwer getroffe.
Mir in Rohrbach wolle hoffe,
daß, wann's um en besser steht,
er widder durch sei Rohrbach geht,
des wu er dief ins Herz hot gschlosse
johrzehnde lang un uuverdrosse!
Vun do en Gruß nooch Mannem nunner.
Sou Gott will, gschieht vielleischt e Wunner.-

 

S c h l u ß

Vum Rohrbacher Heimatlied, verfaßt vun unserm Ehremitglied
August Bechtel, singe mer jetz gemeinsam die Stroofe.
Inzwische hot unser Kerwe-Kätsche uff em Rothaus-Fenschdersims Platz genumme,
domit jedermann sieht, daß in Rohrbach
K E R W E
gfeiert werd.


Es geeb noch souviel zu verzähle,
doch alles hot emol e End.
Jetz wolle mer die Gorjl eele,
weil's jedem schun im Hals drin brennt.

Kummt uff de Kerweplatz mitnunner,
dort bei de Eichedorff'sche Hall!
Drei Däg geht's driwwer un geht's drunner
sunscht werd doch unser Geld net all.

Wann Rohrbach halt sei Kerwe feiert,
isch immer alles uff de Fiiß.
S gibt gude Wei, net iwwerdeiert
un Weck un Worscht un Flaasch am Spieß.

Un fällt schun glei die Welt in Scherwe,
un zeigt sich aa die Zukunft stumpf:
Mir feiere in Rohrbach Kerwe.
Humor un Stimmung sin jetz Drumpf!


© by  Gustav Knauber, Heidelberg

 

  ©   by heidelberg-rohrbach.de,  info@heidelberg-rohrbach.de, Update: 13.05.04